ذرت                Corn  

نام علمی        Zea mays

ذرت كه به فارسی بلال نيز ناميده می شود گياهی است يكساله و يک پايه دارای ساقه ای راست كه ارتفاع آن به چهارمتر می رسد.

ذرت گياه بومی آمريكاي مركزي و مكزيك است و از آنجا به نقاط ديگر دنيا راه يافته است .

برگهای ذرت متناوب و دراز مي باشد . گلهای نر ذرت به صورت خوشه ای بوده كه مركب از سنبل های قرمز روشن مي باشد . گلهای ماده آن از 2تا 4 گل تشكيل شده در كنار برگ های ذرت قرار درد .

غشايی كه روی بلال را می پوشاند سبز رنگ و مانند برگ می باشد . دانه های كروی شكل ذرت در اطراف محور مركزی بلال قرار گرفته اند . اين دانه ها برنگ زرد يا قهو ه ای می باشند .

تركيبات شيميايی:

رنگ زرد ذرت مربوط به موادي به نام زئين Zeine و زيازانتين Zeaxanthine مي باشد .

در صد گرم دانه ذرت خام مواد زير موجود است :

انرژي                       350 كالري

آب                           13 گرم

پروتئين                     9 گرم

چربي                      4 گرم

مواد نشاسته اي       72 گرم

كلسيم                    22 ميلي گرم

سديم                     1 ميلي گرم

پتاسيم                   285 ميلي گرم

فسفر                     265 ميلي گرم

آهن                       2 ميلي گرم

ويتامين آ                 490 واحد

ويتامين ب 1           0/4 ميلي گرم

ويتامين ب 2            0/12 ميلي گرم

ويتامين ب 3            2/2 ميلي گرم

ارسنيك                  30 ميلي گرم

كاكل ذرت داراي مواد معدني مختلف و املاح پتاسيم و كلسيم مي باشد .

در صد گرم كاكل ذرت مواد زير موجود است :

گوگرد                        2/8 ميلي گرم

كلر                          3/6 ميلي گرم

فسفر                     5/2 ميلي گرم

سيليسيم               4 گرم

آهن                       0/06 ميلي گرم

كلسيم                   1/7 ميلي گرم

منيزيم                    1/4 ميلي گرم

سديم                   0/2 ميلي گرم

پتاسيم                 26/5 ميلي گرم

همانطور كه در جدول بالا مشاهده مي شود كاكل ذرت داراي مقدر زيادي پتاسيم است وبعلت وجود اين ماده معدني است كه كاكل ذرت ادرار آور است .

خواص دارویی:

خواص درمانی ذرت

 ذرت داراي ارزش غذايي فراواني است در آن بعلت نداشتن گلوتن (ماده چسب گندم) قابليت تهيه نان را ندارد . بنابراين براي تهيه نان ذرت در آنرا با در ساير غلات مخلوط مي كنند .

ذرت از نظر طب قديم ايران سرد و خشك است "

1)پماد ذرت خشک كننده زخم ها مي باشد .

2)ذرت غذاي خوبي براي پيشگيري سرطان است.

3)استفاده مداوم از ذرت از كرم خوردگي دندان جلوگيري مي كند .

4)روغن ذرت كلسترول خون را پائين مي آرود .

5)روغن ذرت براي درمان اگزما و بيماريهاي پوستي مفيد است.

خواص درماني كاكل ذرت

 كاكل ذرت را قبل از رسيدن كامل ميوه يعني قبل از پژمدره شدن مي چينند و بسرعت خشك مي كنند . كاكل ذرت بعد از خشك شدن رنگ قهوه اي پيدا مي كند .

براي درست كردن دم كرده كاكل ذرت ،‌مقدر 30 گرم از آنرا در يك ليتر آب جوش ريخته و به مدت پنج دقيقه دم مي كنند .

1-دم كرده كاكل ذرت ادرار آور است و آرام كننده دستگاه ادراري است .

2-درد و ناراحتي هاي دستگاه ادراري را تسكين مي دهد .

3-سنگ مثانه ،‌التهاب ،‌ورم مثانه و درد مثانه را از بين مي برد .

4-كاكل ذرت بطور كلي دستگاه ادراري را تميز مي كند .

به غير از كاكل ذرت از برگ و ريشه و حتی ساقه بلال نيز استفاده طبی بعمل می آيد :

1)جوشانده ساقه وسط بلال خونريزي از بيني را بند مي آرود.

2)براي دفع سنگ مثانه از جوشانده برگهاي بلال استفاده كنيد .

3)جوشانده ريشه ذرت براي سوزش مجاري ادراري مفيد است .

4)جوشانده وسط بلال درد شكم و معده را از بين مي برد .

5)در قديم براي معالجه سوزاک از جوشانده ساقه بلال استفاده مي كردند .

مضرات :

مضرات خاصي براي آن بيان نشده است .

جو              Barley

نام علمی        Hordeum vulgare

جو گياهي است علفي و يكساله كه ارتفاع آن بسته بانواع مختلف آن تا يك متر مي رسد . برگهاي آن متناوب و باريك و دراز و به رنگسبز تيره مي باشد .

جو از نظر كاشت به دو دسته تقسيم مي شود : جو بهاره و جو پائيزه .

جو بهاره در بهار كشت مي شود و احتياج به سرماي زمستان ندارد و قبل از زمستان دانه مي دهد در حاليكه جو پائيزه در پائيز كشت مي شود و محتاج سرماي زمستان است .

تركيبات شيميایی :

در صد گرم جو مواد زير موجود است :

آب                         11 گرم

پروتئين                    8گرم

مواد نشاسته اي      78 گرم

كلسيم                   16 ميلي گرم

فسفر                    189 ميلي گرم

آهن                      2 ميلي گرم

سديم                   3 ميلي گرم

پتاسيم                 160 ميلي گرم

ويتامين ب 1          0/12 ميلي گرم

ويتامين ب 2          0/05 ميلي گرم

ويتامين ب 3          3  ميلي گرم

ضمنا جو داراي مقدر بسيار كمي آرسنيك مي باشد .

خواص دارویی:

جو معمولا به سه صورت در بازار عرضه مي شود

1) جو پوست نكنده كه هنوز سبوس آن جدا نشده

2)جو پوست كنده كه پوست آن گرفته شده است

)3جو سفيد كه پوست وس بوس آن رگفته شده است و بنام جو مرواريدي معروف است .

جو از نظر طب قديم ايران سرد و خشك است

مواد مقوي آن كمتر از گندم بوده ولي قابض و شخك كننده است .

1)غذايي بسيار مقوي براي افراد ضعيف است .

2)خاصيت نرم كننده درد .

3)در قديم از جو براي سقط جنين استفاده مي كردند .

4)براي نقرس مفيد است .

5)جوشانده جو داروي خوبي براي مبتلايان به تب و كم خوني و سوء هاضمه است .

6)ماء الشعير براي درمان سل ،‌زخم هاي ريوي و سردرد گرم مفيد است .

7)ماء الشعير خون ساز است و زود هضم مي شود.

8)ماء الشعير را با خشخاش كوبيده براي سردرد مفيد است .

9)براي درمان نقرس پماد در جو را با آب بر روي قسمت هاي دردناك بگذاريد .

10)در جو را با شكر مخلوط كرده غذاي خوبي براي اطفال است .

11)بيسكوبيت جو بهترين دارو براي درمان يبوست است و حتي نفخ و شكم درد را از بين مي برد.

12)سرد مزاجان بايد جو را با شكر بخورند.

13)كشك الشعير براي مزاج هاي گرم و اسهال هاي صفراوي مفيد است .

14)براي  برطرف كردن گلو درد و ورم گلو كشك الشعير را قرقره كنيد .

15)براي پائين آرودن كلسترول از جو استفاده كنيد .

16)جو چون  داراي پروتئاز مي باشد بنابراين از سرطان جلوگيري مي كند .

طرز استفاده :

سمنو يا مالت جو : جو را مي توان مانند ديگر غلات خيس كرده و در حرارات معتدل نگاهدري كنيد تا جوانه بزند  و هنگاميكه جوانه به حد معيني رسيد از آن مالت نگهدري كنيد . مالت جو داراي ويتامين هاي Cاست .

ماء الشعير : جو پوست كنده و جو پوست نكنده را خوب مي شويند سپس آن را در آب جوش ريخته و چند دقيقه مي جوشانند و آنقدر آنرا مي پزند تا دانه هاي جو كاملا باز شود و بعد آنرا با پارچه بدون اينكه له شود صاف مي كنند و مي گذارند تا سرد شود و از آن استفاده مي كنند .

كشك الشعير : جو پوست كنده را با آب مخلوط كرده و آنرا آنقدر مي جوشانند تا كاملا باز شود سپس آنرا له مي كنند و صاف مي كنند  كه خود جو نيز داخل آب شود كشك الشعير شبيه آَش جو مي باشد .

عصاره مالت جو : از جوشاندن مالت جو  در آب و غليظ كردن مايع حاصل در خلاء عصاره مالت جو بدست مي آيد كه داراي مقدر 60 درصد مالتوز ، 10 درصد ساكاروز ، 20 درصد دكسترين و مقدري مواد معدني و ويتامين هاي B1 و B2 است

مضرات :

مضرات خاصي گفته نشده است .

یک متخصص طب سنتی گفت: سبوس برای بیمارانی که از یبوست یا اختلالات روده رنج می‌برند، یک داروی طبی و گیاهی محسوب می‌شود. دکتر محمدرضا نصرتی افزود: سبوس، لایه اولیه حبوبات و غلات بوده که شناخته ترین آنها، سبوس گندم، جو و برنج است.

وی با بیان این‌که غلاتی همچون برنج، گندم و جو که اصلی ترین منبع تغذیه و قوت غالب ایرانی هستند سبوس گیری شده‌اند، ادامه داد: به عنوان مثال، اکثر نان‌های تولید کشور سبوس گیری شده و عاری از املاح حیاتی و فیبر مورد نیاز مردم است. از زمانی که پخت نان‌های سبوس گیری، باب شده، میزان فیبر دریافتی مردم کشور تنزل پیدا کرده است که این رخداد تهدیدی برای سلامتی مردم به شمار می‌آید.

وی ادامه داد: سبوس، غنی ترین منبع غذایی فیبر و الیاف گیاهی محسوب می‌شود. مصرف خوراکی‌های فیبردار مانند سبوس، دستگاه گوارش را از خطر آسیب‌های جدی مصون می‌دارد و حالت نفخی که بعد از خوردن مواد غذایی در معده و روده ایجاد می‌شود را از بین می‌برد.

نصرتی با اشاره به فیبر موجود در سبوس، افزود: فیبر موجود در سبوس، حجم مواد دفعی در روده را افزایش داده و از طریق یک مکانیزم شیمیایی موجب رفع مشکل یبوست می‌شود. از دیدگاه طب سنتی، یبوست مادر بیماری ها است. با مصرف سبوس از ابتلا به این بیماری جلوگیری می‌شود.

این متخصص طب سنتی اضافه کرد: نان‌های سبوس دار و کیک و بیسکویت‌هایی که در آنها از سبوس استفاده می‌شود، مصرف کنید.